Според Глен Мартенс, креативниот директор на Дизел, кога Ренцо Росо, основачот на брендот, го претставил „искинатиот тексас“ во 80-тите, избледнати и на друг начин направени да изгледаат стари, иако фармерките биле всушност нови – тој испрати кутија со своите производи до трговците во Јапонија. Трговците ги вратија фармерките назад. Мислеа дека направил грешка.
Тоа беше пред 40 години и, како што истакна г-дин Мартенс, скинатите стилови и помогнаа на матичната компанија на Дизел да оствари приходи од повеќе од милијарда евра минатата година. Зошто? Г-дин Мартенс тврди дека тие „симболизираат нарушување, го зајакнуваат носителот и овозможуваат индивидуализација на основниот стил“.
Со други зборови, како што напиша Толстој во „Ана Каренина“, „Сите среќни семејства се слични; секое несреќно семејство е несреќно на свој начин“, а истото важи и за фармерките. Секој „искинат“ пар е вознемирен на свој индивидуален начин, а индивидуалноста е движечка сила во модата.
Навистина, дизајнерите како г-дин Мартенс и Ев Бравадо и Тела Д’Амор од ‘’Кој одлучува за војна’’, специјалистите за тексас во Њујорк, моментално ја трансформираат целата идеја за „искинатите“ во нешто како уметност: крпење, спојување, сечкање и на друг начин носејќи ги фармерките на место каде што никогаш порано не биле. Г-дин Бравадо и г-ѓа Д’Амор веруваат дека таквите искинати фармерки го достигнале статусот на „безвременски“, како што е белата кошула.
Сè повеќе и повеќе, ова е американска верзија на мода. Се зборува за рачна работа, иновација и историја (исто така и за одржливост, бидејќи голем дел од оваа работа е обновена) и, поради тоа, тие можат да се носат речиси насекаде.
Сепак, овие парчиња исто така прават нивните „братучеди“ на масовниот пазар да изгледаат сериозно неавтентични во споредба.
Дел од привлечноста на искинати фармерки секогаш беше работата и животот раскажани во скинатите парчиња, нешто слично на начинот на кој брчките на лицето се одраз на годините на радост и тага врежани во кожата.
Дури и г-дин Мартенс рече: „Преферирам мојот тексас да се скине природно, почнувајќи како класичен пар и прифаќајќи го носењето како што доаѓа“.
Што се однесува до тоа како најдобро да се носи, тој советува да ги споите искинатите фармерки со, горен дел како маица и луксузнен џемпер. Г-дин Бравадо и г-ѓа Д’Амор исто така советуваат комбинирање на искинат тексас со големи „оверсајз блејзер“, или кожна јакна и играње со претерани пропорции“. Балансот на Јин и Јанг е клучот.
На тој начин, за разлика од рускиот роман, оваа приказна сепак може да има среќен крај.
Извор: Фронтлајн