Улицата Втора македонска бригада ќе стане Адем Демачи, на свеченоста ќе присуствува косовскиот премиер Албин Курти.
Денеска улицата Втора македонска бригада во Чаир ќе биде преименувана во Адем Демачи, според истакнат косовски борец и интелектуалец, кој бил апсен во поранешна Југославија за големоалбански сепаратизам.
Кој беше Адем Демачи
Со потекло од селото Лупќ во Подуево, Адем Демачи е роден на 26 февруари 1936 година во Приштина. Тој беше активист на албанската кауза за време на Југославија и се бореше за еднаквост на Косово со другите републики на Југославија.
За својата политичка посветеност, Адем Демачи страдаше и помина 28 години затвор во Југославија. Откако бил ослободен, веднаш продолжил со политичката активност. Го нарекуваа и Нелсон Мандела на Европа.
Тој го осудуваше насилното масовна миграција под насилство на Албанците во Турција.
Пролетта 1958 година, во литературното списание со многу голем тираж, „Јета е ре“ (Нов живот) благодарение на храброста и грижата на поетот Есад Мекули, во два последователни броја излезе романот на Адем Демачи „Крвави змии“. Романот е напишан со многу дијалози на народен јазик и токму затоа го сакаа и почитуваа широките народни маси.
На југословенската полиција не и беше тешко да го разбере предизвикот на Демачи.
Името на Адем Демачи со голем сомнеж се вртеше во канцелариите на полиција. Наскоро се соочува со драматичниот тест на својот живот: или ќе се поклони и ќе биде инкорпориран во структурата на режимот, за да продолжи со „ропството“ на сопствениот народ, или безмилосно ќе биде исфрлен од режимот и поминете низ бескрајното искушение на маки, пишуваат косовските медиуми.
Во ноември 1958 година, Демачи беше уапсен во Приштина од владата на поранешна Југославија. По неколку месеци тој се појави пред Окружниот суд под обвинение за сторено политичко кривично дело, како „непријателска пропаганда“.
Но, пред судењето, Адем Демачи не тргна по патот на одбраната, туку тргна во фронтален напад против режимот, броејќи ги сите потешкотии кој албанскиот народ ги трпеше и излезе со барање да „Ако сакаме да го зачуваме мирот, Косово мора итно да се отцепи од југословенската окупација и да се обедини со Албанија“.
Тој помина три години во затвор. Сепак, беше повторно затворен во 1964-1974 и 1975-1990 година. Од затвор излегол дури по распадот на Југославија во 1990 година.
Во 1991 година е награден од Европскиот парламент со наградата „Сахаров“. Во периодот 1998/1999 година, кога се одржуваа состаноци во Рамбује, Франција, за иднината на Косово, тој беше политички портпарол на Ослободителната војска на Косово.
Демачи беше претседател на Унијата на писателите на Косово (2005-2007). Во 2010 година е одликуван со орден „Херој на Косово“. Додека последните години од животот ги помина во Приштина.
