Познатиот американски весник „Њујорк тајмс“ објави долг текст за Србија, српскиот претседател Александар Вучиќ, сомнителните врски со криминалот свет и односите со Косово.
Важен дел од написот е и познатиот случај на фудбалскиот хулиган и трговец со кокаин Вељко Беливук. Тој претходно беше обвинет за убиство и низа тешки кривични дела, но никогаш не помина многу време во затвор.
Имаше гласини дека Беливук има добри врски со српската полиција и разузнавачки служби. Тој и неговите луѓе беа фотографирани во друштво на моќници, меѓу кои и синот на претседателот, Данило Вучиќ.
По прес-конференцијата на Вучиќ за апсењето на Беливук, тој на сослушување зад затворени врати пред судот ја претстави својата верзија за настанот. Тој рече дека неговата банда била организирана „за потребите на Вучиќ и по негова наредба“.
Тој ги опиша некои од „работите“ за кои тврдеше дека бандата ги направила за владата, како што се заплашување на политичките ривали и спречување на навивачите да навиваат против Вучиќ на фудбалски натпревари – вредна услуга во земја каде што стадионите можат да направат или да скршат претседател. Беливук предупредил дека доколку Вучиќ јги продолжи постапките против него, ќе има уште многу да каже, пишува „Њујорк тајмс“.
Вучиќ налутено негираше каква било поврзаност со убијците, но се чинеше дека лично го зема случајот со Беливук, понекогаш навестувајќи дека тоа е заговор против него. Во телевизиско интервју неколку месеци по апсењата, тој тврдеше дека луѓето на Беливук ги претвориле жртвите во „човечки ќебапи“ и му ги испратиле на шефот на Беливук, Радоје Звицер.
Гледајќи во камерата и обраќајќи му се на Швајцарецот, кој се уште е во бегство, Вучиќ го предизвика: „Го поканувам да ме убие. Немам проблем со тоа, затоа што е подобро да се претвориме во мелено месо отколку да ги оставиме овие копилиња да владеат со Србија“.
Гледајќи во камерата и обраќајќи му се на Звицер, кој се уште е во бегство, Вучиќ го предизвика: „Го поканувам да ме убие. Немам проблем со тоа, затоа што е подобро да се претвориме во мелено месо отколку да ги оставиме овие копилиња да владеат со Србија“.
Подолу во написот американскиот весник го споменува и Косово. „Српските лидери остануваа длабоко незадоволни од одвојувањето на Косово од Србија по југословенските војни од 90-тите години и одбиваат да ја признаат неговата независност, која беше меѓународно воспоставена во 2008 година“, пишува овој весник.
„Сценариото што ги држи будни западноевропските лидери е отприлика вакво: Вучиќ, наведувајќи ја опасноста за српското малцинство, испраќа војници преку границата и го анектира северно Косово. Србите во другите делови на регионот потоа ги напуштаат своите домови или бараат промени на границите. Тоа би можело да значи крај на Дејтонскиот договор, пактот постигнат со посредство на американскиот дипломат Ричард Хплбрук, кој стави крај на најлошите борби во 1995 година и повторно ја нацрта картата на поранешна Југославија. Ова може да предизвика нова војна. И без насилство, пропаѓањето на Дејтонскиот договор би ги зајакнало политиките на етничка солидарност и автократија на целиот Балкан“ – пишува познатиот американски весник.
„Другото сценарио вклучува прикривање на иредентистички цели од страна на Вучиќ до приемот на Србија во ЕУ. Ова сценарио на тројански коњ стана веродостојно делумно поради нелибералниот премиер на Унгарија, Виктор Орбан, близок сојузник на Вучиќ, кој силно лобираше Србија да влезе во ЕУ. Се чини дека се надева дека Вучиќ ќе може да и помогне на Унгарија, членка на ЕУ од 2004 година, да го сврти европскиот клуб кон попопулистички и помалку демократски тек“ – пишува весникот.
Н. А.
